Het schiet niet op, maar het is zó mooi

Zondagmorgen moesten we voor half tien al bij de veerpont zijn voor de eerste van de zes overtochten die deel uitmaken van de RV17. De overtocht duurde maar twintig minuten en nadien gestaag doorrijden over de Kystriksveien. We hebben het al eerder gezegd deze weg te rijden verveeld geen moment. In één van de vele folders staat ook het advies om niet te snel te rijden om maar zoveel mogelijk te zien! Aangekomen bij de tweede veerpont die van Jektvik naar Kilboghamn wachtte even een teleurstelling, de boot vertrok pas om 11.30 uur. Het was geweldig mooi weer dus dan maar even wachten. Voor ons stond een Duitse camper met kenteken EL en de camper kwam uit Lingen. Dus toch maar even vragen waar uit Emsland hij vandaan kwam. Bleek hij ook uit Lingen zelf te komen. Even verder praten en het toeval wil dat zij vorige week ook in Tromsø waren geweest en het Koningspaar en hardlopen hadden gezien. Tijdens deze bootovertocht passeer je de Poolcirkel weer, op één van de eilanden hebben ze een globe neergezet die de Poolcirkel moet voorstellen. Na de bootovertocht, zestig minuten, een parkeerplaats opgezocht. De eerste was al vol want bijna iedere camper stopte daar. Even doorgereden naar de volgende en dat was bij een oorlogsmuseum, de Kystfort. Op een bord stond dat je er prachtige wandeltochten kon maken. Goed voor geest en lichaam stond er geschreven in het Engels. Dus wij het terrein op en vlak bij de kust waren nog allemaal zaken overgebleven van de oorlog. Bunkers, onderaardse gangen en zelfs nog plateau's waar de kanonnen hadden gestaan compleet met rails. In de bunkers zaten nog de hendels waar je de kanonnen mee moest bedienen. Heel toevallig kwamen we dit dus tegen maar erg interessant. Even na de derde overtocht moesten we over de "Helgelandsbrua" in Sandnesssjøen. Deze tuibrug is 1065 meter lang en de grootste overspanning meet 425 meter en je rijdt op een hoogte van 45 meter. Wederom een knap staaltje bruggenbouwen van de Noren. We moesten toch een beetje opschieten en daarom ook nog maar de vierde overtocht van vandaag gemaakt van Tjotta naar Forvik en deze duurde ook weer ruim een uur. Pal naast de haven moest een camping zijn dus na de overtocht daarheen. Bleek eerst dat we op een verkeerde plek stonden en om tien uur werden we nog naar de juiste plek gestuurd. Een Noor die vijf meter bij ons vandaan stond en dus ook verkeerd, stond er de volgende ochtend nog steeds. De camping was niet verkeerd, zelfs stroom aanwezig maar het internet werkte zeer slecht. Tot half twaalf lekker buiten gezeten zo warm was het, vanwege de wind gingen we naar binnen en het begon steeds harder te waaien. Dat ging de hele nacht zo door en de camper stond geregeld weer even te schommelen.
Vandaag, maandag, besloten om naar Namsos te rijden. Steinkjer had nog wel gekund maar dan moesten we nog weer 75 km verder. Voordat we 's morgens verder rijden drinken we altijd nog even een kop koffie. Deze morgen echter niet omdat naast de camping de beste koffiebranderij van Noorwegen staat. Ze waren om half tien al open dus we zaten er al op tijd om een cappuccino te drinken. Het kostte wel wat maar deze koffie smaakte meer dan voortreffelijk. Het zaakje was ook nog eens heel leuk ingericht. In het boekje van de Kystriksveien staat dat je hier zeker moet gaan koffiedrinken, dat klopte dus wel die informatie. Opeens kwamen ons een heleboel campers en auto's tegemoet rijden. Dat betekende dus dat de veerpont weer net gearriveerd was in Andelsvagen. Even het gaspedaal wat verder ingetrapt en we hadden geluk we kwamen als laatste de boot op. Toen naar het stadje Brønnøysund. Er moesten wat boodschappen gedaan worden, de voorraad Noorse kronen moest aangevuld worden en de camper had ook weer dorst. Bij de Uno-X was de diesel het goedkoopst NOK 12,28. Ongeveer 1,35 euro. Opvallend, in Bodø was de diesel NOK 9,48, nergens zo goedkoop gezien als daar. Bij Brønnøysund moet je RV17 verlaten om de Torghatten te bezoeken. Het is een omweg van 35 km maar zeker de moeite waard. Je rijdt door een mooi landschap en komt ook nog weer een keer over een hele grote brug. De reis gaat naar een berg waar een gat in zit van 70 vierkante meter. Er bestaat een sage hoe dat gat er in gekomen is maar waarschijnlijk is het erosie in de ijstijd geweest. Om er te komen was weer een flinke klim nodig. Wij hadden wederom de bergschoenen aan en de tocht duurde ruim een half uur. Geweldige uitzichten en de foto's zeggen denk ik genoeg. Om 14.00 uur waren we weer op de RV17 en moesten toen nog 150 km naar Namsos. De laatste veerpont, Vennesund naar Holm moest ook nog weer genomen worden en daar kwamen we ook weer net op tijd aan, we konden de boot zo oprijden. Om half zes waren we bij camping Namsos. Een mooie camping met veel Engelsen. We zitten nu in de kantine naar het voetbal te kijken. Twee Noren, een Zweed en ik zijn voor de IJslanders en die Engelsen hier worden bijkans gek. Ik gooi af en toe de kreet erin dat het door Brexit komt, het maakt ze alleen maar gekker. Wat een feest hier met nog een kwartier te gaan. We hebben de Kystriksveien dus niet in drie dagen kunnen doen, met al die veerboten en dingen die er te zien zijn schiet het niet echt op maar mooi is het hier zeker.