Stockholm bezoeken en op weg naar Kapellskär

Woensdag 1 juni werden we in de ochtend gewekt door een heerlijk schijnende zon. Snel even wat verse broodjes gehaald bij de receptie en het ontbijt was weer prima. Om half tien zaten we al op de fiets om naar het centrum van Stockholm te gaan. Hoewel we al vier keer in de Zweedse hoofdstad waren geweest was het er nog nooit van gekomen om het museum van Cornelis Vreeswijk te bezoeken. Een Nederlandse zanger die enorm populair is in Zweden. De nozem en de non was toch wel zijn grootste hit in Nederland. We bezochten eerst Gamla Stan, het oude gedeelte van de stad waar het altijd gezellig en druk is, ook op 1 juni. We kwamen langs het Turistbyro en daar maar even vragen waar het museum zich bevond. De jongedame achter de balie had nog nooit van hem gehoord maar was wel zo vriendelijk om het adres op te zoeken. Heel toevallig was het museum ook nog in Gamla Stan. Hoewel we al drie keer voor het huis waren langsgelopen konden we het niet vinden. Maar weer eens gevraagd en bleek dat we 25 meter bij het huis vandaan stonden. De teleurstelling kwam echter snel omdat het museum leeg was. Nog opgezocht op internet maar er was niets over te vinden.Toen maar verder gelopen en het Parlementsgebouw bekeken en nog een stuk van de halve marathon gewandeld waar Bert in 2011 aan had meegedaan. Marijke stelde voor om nog eens de wisseling van de wacht te bekijken bij de residentie van de Koning van Zweden. Altijd een spectaculair gezicht en deze keer troffen we het helemaal. De cavalerie verzorgde deze keer de muziek. Geweldig om die paarden te zien en de mannen gaven een ware show. Op een gegeven moment zaten we stuk mee te zingen in het Nederlands terwijl de Duitsers naast ons de Duitse versie zongen. Voor we er op verdacht waren was het al één uur en we moesten voor 14.00 uur van de camperplek af. Snel terug op de fiets en alles weer ingepakt en aangevuld. Om even over tweeën konden we op weg naar Kapellskär. Je bent echter de stad zomaar niet uit zeker als je ook navigatie aan boord hebt. Dat ding stuurde ons alle kanten op alleen niet de goede! Uiteindelijk de kaart er maar bij gepakt en binnen een paar minuten zaten we op de E18 richting Nörrtälje. Ruim honderd kilometer duurde de rit en we waren er dan ook veel te vroeg. De plaats heeft alleen een camping en de haven waar de boten vertrekken richting Finland. Even dachten we al te kunnen inchecken maar bleken we een boot te vroeg te zijn. Wij konden pas half twaalf de boot op maar daarover later meer. Voor de derde dag op rij alleen maar in korte broek en t-shirt gelopen, het was opnieuw prachtig weer.